11 حقیقت جالب درباره کمدی رمانتیک های مشهور هالیوود - وبلاگ بام دماوند

به گزارش وبلاگ بام دماوند، میشل گوندی کارگردان فیلم درخشش ابدی یک فکر پاک، بازیگران آن، کیت وینسلت، کریستن دانست و مارک رافلو را تشویق می کرد هر قدر می توانند در بازی خود بداهه پردازی داشته باشند، با این حال، جیم کری را از این کار منع نموده بود. گوندری به کری می گفت: این یک فیلم درام است، نه کمدی. به گفته گوندی، این شرایط کری را مستأصل نموده بود و او به گوندری می گفت: چرا بقیه می توانند بداهه پردازی نمایند؟ تو به من برعکسش را گفتی.

بعضی ساخت فیلم های کمدی رمانتیک را ساده می دانند؛ 2 بازیگر مجذوب نماینده برای نقش های اصلی، چند صحنه خنده دار، یک بوسه دراماتیک و تمام. اما فراوری فیلم های کمدی رمانتیک هم چالش های خودش را دارد. به همین علت حقایق زیادی درباره کمدی رمانتیک مشهور هست که بسیاری از ما از آن ها بی خبریم.

دفترچه خاطرات (The Notebook)

وقتی نیک کاساوتیس، کارگردان دفترچه خاطرات به عوامل فیلم اعلام نمود که رایان گاسلینگ را برای نقش اصلی اثر خود انتخاب نموده، همه تصور می کردند او عقلش را از دست داده است.

گاسلینگ دراینباره گفته: وقتی سر قرارمان رسیدم نیک به من نگاه کرد و گفت: می خواهم تو این نقش را بازی کنی، چون مثل بقیه بازیگر های مرد جوان هالیوود نیستی. نه خوش قیافه ای، نه باحال. یک پسر معمولی هستی که کمی هم بی عقل به نظر می آیی.

50 قرار اول (50 First Dates)

در حقیقت این درو بریمور بود که از آدام سندلر خواست در فیلم 50 قرار اول با او همبازی گردد. به گفته بریمور، او از اعماق وجودش مطمئن بود که آن ها با یکدیگر تیم خوبی می شوند. به همین دلیل شخصاً و با یک دستگاه تایپ نامه ای برای سندلر نوشت و از او خواست که نقش اصلی این فیلم را در کنار او بازی کند. سندلر هم ایده بریمور را پسندید و با درخواستش موافقت کرد.

خاطرات بریجت جونز (Bridget Joness Diary)

کمدی رماننتیک به یادماندنی خاطرات بریجت جونز بر اساس کتابی به همین نام نوشته هلن فیلدینگ ساخته شده که در سال 1996 منتشر شد. به گفته فیلدینگ، از او خواسته شده بود در ستون ثابت یک روزنامه درباره تجربه شخصی خود از زندگی مجردی در لندن بنویسد. او گرچه در آن موقع احتیاج شدیدی به پول داشت، اما برای نوشتن از زندگی شخصی خود آماده نبود. به همین علت پیشنهاد کرد این کار را به صورت ناشناس و تحت نام یک شخصیت خیالی انجام دهد. او وقتی نوشتن ستون خاطرات بریجت جونز را شروع کرد اصلاً فکر نمی کرد نوشته هایش خواننده ای داشته باشد. محتویات این ستون بعد ها تبدیل به کتابی شد که جوایز متعددی دریافت کرد و تنها تا سال 2006 دو میلیون نسخه از آن در سرتاسر جهان فروش رفت. فیلدینگ در سال 1999 نیز جلد دوم این کتاب را منتشر کرد.

زن زیبا (Pretty Woman)

فیلم زن زیبا در حقیقت از فراوریات شرکت دیزنی است. فیلمنامه این فیلم به دیزنی فروخته شد، اما تحت نام شرکت پخش فیلم تاچ استون که یکی از زیرمجموعه های دیزنی است، ساخته شد. این شرکت به فراوریات مخصوص مخاطبان بزرگسال دیزنی اختصاص دارد. زن زیبا پس از انتشار به یکی از پیروز ترین فیلم های ویژه بزرگسالان دیزنی بدل شد.

درخشش ابدی یک فکر پاک (Eternal Sunshine of the Spotless Mind)

میشل گوندی کارگردان فیلم درخشش ابدی یک فکر پاک، بازیگران آن، کیت وینسلت، کریستن دانست و مارک رافلو را تشویق می کرد هر قدر می توانند در بازی خود بداهه پردازی داشته باشند، با این حال، جیم کری را از این کار منع نموده بود. گوندری به کری می گفت: این یک فیلم درام است، نه کمدی. به گفته گوندی، این شرایط کری را مستأصل نموده بود و او به گوندری می گفت: چرا بقیه می توانند بداهه پردازی نمایند؟ تو به من برعکسش را گفتی.

صبحانه در تیفانی (Breakfast at Tiffanys)

نقش اصلی فیلم صبحانه در تیفانی در ابتدا به مریلین مونرو پیشنهاد شده بود. با این حال، به علت بعضی رفتار های مونرو، استودیوی فیلمسازی با استخدام او موافقت نکرد. ترومن کاپوتی، نویسنده رمانی که این فیلم بر اساس آن ساخته شد از این تصمیم ناراضی بود، چون احساس می کرد به علت شباهت های میان زندگی شخصیت اصلی فیلم و مونرو، این بازیگر بهتر از اجرای این نقش برخواهد آمد.

در واقع عشق (Love, Actually)

در فیلم درواقع عشق در حقیقت فاصله سنی زیادی میان کیرا نایتلی و توماس برودی نبود: تنها 4 سال. آن موقع نایتلی 17 ساله و برودی 13 ساله بود. تنها چهره بچگانه برودی باعث شده بود اختلاف سنی آن ها چشمگیر به نظر برسد.

10 چیز درباره تو که از آن ها متنفرم (10 Things I Hate About You)

اشتون کوچر هم برای بازی در نقش پاتریک ورونا در نظر گرفته شده بود، اما در نهایت هیث لجر پیروز به گرفتن این نقش شد. کوچر آن حالت عصبی که لجر به برترین شکل ممکن آن را به تصویر کشید را نداشت. به علاوه لهجه استرالیایی لجر نیز مجذوب نمایندهیت ویژه ای به او بخشیده بود.

از 13 به 30 رفتن (13 Going on 30)

یکی از سکانس های به یادماندنی فیلم از 13 به 30 رفتن جایی است که جنا و مت با آهنگ Thriller مایکل جکسون می پایکوبیند. با این حال، ممکن بود این سکانس اصلاً در فیلم وجود نداشته باشد، چرا که مارک رافلو در ابتدا حاضر به انجام این پایکوبی نبود و حتی می خواست به خاطر همین سکانس این نقش را رد کند. به گفته جنیفر گارنر، رافلو تجربه پایکوبییدن نداشت و در جلسات تمرین این سکانس نمی توانست پا به پای او و باقی بازیگران پیش برود. در حقیقت، حس شرمساری ای که در چهره رافلو در این سکانس دیده می گردد، کاملاً واقعی است.

دیوانه وار، احمقانه، عشق (Crazy, Stupid, Love)

فیلمبرداری فیلم دیوانه وار، احمقانه، عشق در ابتدا بدون نام شروع شد، چون هیچکس نتوانسته بود نامی درخور داستان این فیلم برایش پیدا کند. به همین علت تهیه نمایندگان فیلم برای این کار جایزه مشخص کردند. آن ها اعلام نمودند به هر کسی که برترین نام را برای این فیلم پیشنهاد دهد یک دستگاه آیپد خواهند داد.

پیشنهادات متعددی مطرح شد، اما در نهایت نام فیلم از میان صحبت های جونا بوبو، بازیگر 14 ساله فیلم در یک مکالمه انتخاب شد. بوبو در این مکالمه به شکلی محاوره ای گفت: دیوانه وار، احمقانه، عشق. این چند کلمه ساده، اما سازندگان فیلم را آنچنان تحت تأثیر قرار داد که تصمیم گرفتند از آن برای نام فیلم استفاده نمایند.

بیمار بزرگ (The Big Sick)

اولین فیلم کمیل ناجیانی بسیاری را تحت تأثیر قرار داد و اگر باورپذیر به نظر می رسید به این علت بود که داستان آن بر اساس تجربه شخصی او و همسر حالایش، امیلی وی. گوردون بود که نانجیانی فیلمنامه این فیلم را به طور مشترک با او نوشته بود. نانجیانی و گوردون درگیر یک بیماری شدید شده بودند که گوردون را مدتی به کما فرو برد.

منبع:روزیاتو