ترک اولی یونس و قرار دریافت او در شکم ماهی - وبلاگ بام دماوند

به گزارش وبلاگ بام دماوند، حضرت یونس ـ علیه السلام ـ حق داشت که ناراحت شود زیرا 33 سال آنها را دعوت کرد، تنها دو نفر به او ایمان آوردند، از این رو به طور کلّی از آنها ناامید شد و بر ایشان نفرین کرد

به گزارش وبلاگ بام دماوند و به نقل از اندیشه قم، حضرت یونس ـ علیه السلام ـ حق داشت که ناراحت شود زیرا 33 سال آنها را دعوت کرد، تنها دو نفر به او ایمان آوردند، از این رو به طور کلّی از آنها ناامید شد و بر ایشان نفرین کرد، و از میان آنها بیرون آمد که از عذاب آنها نجات یابد، ولی اگر او در میان قوم می ماند و باز آنها را دعوت می کرد بهتر بود، چرا که شاید در همان روزهای آخر، ایمان می آوردند، ولی یونُس که کاسة صبرش لبریز شده بود، آن کار بهتر را رها کرد و از میان قوم بیرون آمد، همین ترک اولی باعث شد که دچار غضب سخت الهی گشت.

یونس از نینوا خارج شد و به راه خود ادامه داد تا به کنار دریا رسید. در آن جا منتظر ماند، ناگاه یک کشتی مسافربری فرا رسید. آن کشتی پر از مسافر بود و جا نداشت، امّا یونس ـ علیه السلام ـ از ملوان کشتی تقاضا و التماس کرد که به او جا بدهند، خاتمه به او جا دادند، و او سوار کشتی شد و کشتی حرکت کرد. در وسط دریا ناگاه ماهی عظیمی[در خصوص این ماهی عظیم، مطالبی گفته شده مانند این که: نهنگ یا بالِن بوده است. در فرهنگ عمید آمده: بالِن ماهی عظیمی است که دِرازی بدنش تا سی متر، و وزنش تا سی تُن می رسد، معده اش بسیار عظیم است که چند خروار غذا در آن جا می گیرد، برای تنفس همیشه روی آب حرکت می نماید، و بیش از یک ساعت نمی تواند در زیر آب بماند. در روایتی آمده: خداوند به آن ماهی وحی کرد که هیچ استخوانی را از یونس مشکن، و هیچ پیوندی را از او قطع نکن. (تفسیر فخر رازی، ج 26، ص 165) ناگفته نماند که زنده ماندن یونس در شکم ماهی به اعجاز الهی است، و نمی توان آن را از نظر طبیعی حل کرد.] سر راه کشتی را گرفت، در حالی که دهان باز نموده بود، گویی غذایی می طلبید، سرنشینان کشتی گفتند به نظر می رسد گناهکاری در میان ما است که باید طعمة ماهی شود. بین سرنشینان کشتی قرعه زدند، قرعه به نام یونس ـ علیه السلام ـ اصابت کرد، حتی سه بار قرعه زدند، هر سه بار به یونس ـ علیه السلام ـ اصابت نمود. یونس را به دریا افکندند، آن ماهی عظیم او را بلعید در حالی که مستحقّ ملامت بود.[صافّات، 139ـ141]

ماهی یونس ـ علیه السلام ـ را به دریا برد، طبق روایتی از امام صادق ـ علیه السلام ـ نقل شده است:

یونس ـ علیه السلام ـ چهار هفته (28 روز) از قوم خود غایب گشت، هفت روز هنگام رفتن به سوی دریا، هفت روز در شکم ماهی، هفت روز پس از خروج از دریا زیر درخت کدو، و هفت روز هنگام مراجعت به نینوا.

در خصوص این که: یونس ـ علیه السلام ـ چند روز در شکم ماهی، روایات گوناگون وارد شده، از نُه ساعت، سه روز تا چهل روز گفته شده است، و این موضوع به خوبی روشن نیست.

یونس در درون تاریکی های سه گانه: تاریکی درون دریا، تاریکی درون ماهی و تاریکی شب نهاده شد، ولی همیشه به یاد خدا بود، و توبة حقیقی کرد، و مکرّر در میان آن تاریکی ها می گفت:

لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ؛ ای خدای عظیم معبودی یکتا جز تو نیست، تو از هر عیب و نقصی منزه هستی و من از ستمگران می باشم.

خاتمه خداوند دعای او را به استجابت رسانید، و توبة او را پذیرفت و به ماهی عظیم فرمان داد تا یونس ـ علیه السلام ـ را کنار دریا آورده و او را به بیرون اندازد، و او فرمان خدا را اجرا نمود.

آری یونس حقیقتاً توبه کرد و تسبیح خدا گفت و اقرار به گناه خود نمود تا نجات یافت، و در غیر این صورت، هم چنان در شکم ماهی می ماند، چنان که در آیة 143 و 144 سورة صافّات می خوانیم:

فَلَوْ لا أَنَّهُ کانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ ـ لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلى یوْمِ یبْعَثُونَ؛ و اگر او از تسبیح کنندگان نبود تا روز قیامت در شکم ماهی می ماند.