دانش آموزان هرچه بیشتر شاد باشند علاقه بیشتری به درس پیدا می نمایند - وبلاگ بام دماوند

به گزارش وبلاگ بام دماوند، تهران (پانا) - پریسا صدری زاده، آموزگار مبتکر کلاس اولی که با استفاده از روش های شاد و خلاقانه خود تدریس را برای دانش آموزانش جذاب و سرگرم نماینده می نماید معتقد است معلمان باید با فاصله دریافت از فضای خشک تدریس، به وسیله بازی و فیلم و سرگرمی، دانش آموزان را شاد نمایند تا به درس علاقه مند شوند.

فضای آموزش و پرورش همواره بستری برای پاگرفتن ایده های خلاقانه و روش های جدید برای افزایش اثرگذاری و تسهیل یادگیری بوده است، در نخستین صده هزاره سوم وقوع پاندمی کرونا معادلات پیشین نظام های تعلیم و تربیت را کم اثر و فضا را برای خلق و ارائه شیوه های مبتکرانه در این زیست بوم جدید آموزشی مهیا نموده است.

به محض سوق یافتن آموزش ها به سمت روش های غیرحضوری، خصوصا روش های مبتنی بر فناوری دیجیتال و شبکه جهانی اینترنت، فضا برای انواع ایده های نوین در عرصه آموزش باز شد که مسئولیت مضاعفی بر دوش مدیران، معلمان و والدین دانش آموزان نهاد. معلمان با بهره گیری از حداقل امکانات شخصی خود به ادامه تدریس در فضای اینترنت مشغول شدند تا حتی المقدور از آسیب های دوره پاندمی بکاهند و جریان آموزش و تربیت را تداوم بخشند.

در میان معلمان سخت کوشی که با کوشش شبانه روزی خود به شعار آموزش تعطیل نیست جامه عمل پوشاندند افرادی هستند که با ایده های خلاقانه به تدریس خود رنگ و بویی جذاب و منحصربه فرد می بخشند و به این طریق، علاوه بر انجام مسئولیت های محول شده، نه تنها به اثرگذاری آموزش های خود می افزایند، با تبدیل کردن کلاس درس به یک محل فعالیت تفریحی و سرگرم نماینده، شوق و علاقه دانش آموزان به یادگیری را جهت می دهند و به تعمیق و تثبیت یادگیری یاری می نمایند.

سیده پریسا صدری زاده، کارشناس آموزش ابتدایی و آموزگار پایه اول دبستان شهید عراقی در منطقه 15 تهران، یکی از این معلمان است که با بهره گیری از شیوه های مبتنی بر بازی، شعر و موسیقی توانست به نتایج موفقیت آمیزی در تدریس برسد و از این طریق انگیزه دانش آموزان و تحسین والدین آنان را برانگیزد.

آنچه می خوانید خلاصه ای از گفت وگوی خبرنگار پانا با این آموزگار خلاق است:

درباره شیوه های بدیعی که برای آموزش مجازی در کلاس اول دبستان استفاده می کنید شرح دهید و بفرمایید چطور این ایده ها به ذهن شما رسیده و برای اجرای آن ها به چه مهارت هایی مجهز هستید؟

با تعطیل شدن مدارس در پی همه گیری کرونا، آموزش های آنلاین به عنوان شیوه جایگزین شروع شد. با توجه به مقتضیات این نوع آموزش تصمیم گرفتم از روش هایی استفاده کنم که برای دانش آموزی در این سن و پایه تحصیلی جذابیت داشته باشد و او را به سمت یادگیری سوق دهد و باتوجه به علاقه ای که به شعر و موسیقی دارم به این فکر افتادم که تدریس ها را با سروده های خودم انجام دهم. باتوجه به اینکه خودم آهنگساز نیستم، برخی آهنگ ها را که با فضای درس مورد نظر هماهنگ بود دانلود می کردم و اشعار را بر اساس ریتم آن ها می نوشتم و آن را می خواندم. بیشتر در درس فارسی و تدریس نشانه ها از شعر و موسیقی استفاده می کنم.

در تدریس ریاضی هم از بازی کردن برای انتقال مفاهیم درسی استفاده کردم. در این سن بچه ها تمایل بیشتری به بازی دارند به آسانی مطالب را یاد می گیرند. آن ها با دیدن ویدئویی که من برای شان ارسال می کنم بی آنکه خودشان بدانند درس را یاد می گرفتند و این برای آنها بسیار جذاب بود.

بعد از اجرای اولیه این ابتکارات چه بازخوردی از دانش آموزان کلاس و اولیای آن ها گرفتید و بفرمایید به نظر خودتون این شیوه های نوین که با بهره گیری از امکانات الکترونیکی روز اجرا می شوند چه اثری در یادگیری بچه ها خصوصا در کلاس اول دبستان دارند؟

با استفاده از این ویدئوها متوجه شدم بچه ها بسیار بیشتر از زمانی که در کلاس درس می نشینند مشتاق یادگیری هستند. همچنین بازخوردهای خوبی از اولیای دانش آموزان گرفتم که به من برای ادامه راه انرژی می داد.

من معتقدم در کلاس اول تدریس نباید خشک و باجدیت انجام گردد. معلم کلاس اول هرچقدر فضای خیالی و جادویی در ذهن بچه ها پرورش دهد آنها را به یادگیری علاقه مندتر می نماید. فضای گرمی که در این ویدئوها وجود دارد هم خانواده ها را جذب می نماید و هم بچه ها به یادگیری علاقه مند می شوند. یعنی با ساخت ویدئوها و استفاده از شعر و موسیقی برای جذاب کردن آنها و نیز استفاده از فوتوشاپ می تواند بچه ها را کنجکاو و مشتاق یادگیری کند.

آیا پیش از کرونا و زمان آموزش های حضوری در سال های گذشته هم از شیوه های جدید و ابتکاری برای تدریس استفاده می کردید؟

پیش از کرونا فضایی برای تدریس با استفاده از امکانات دنیای دیجیتال وجود نداشت. حتی لپ تاپی که به یاری آن فیلم آموزشی را به دانش آموزان نشان دهیم در دسترس نبود. گاهی اوقات این ویدئوها را در کانال مخصوص به والدین ارسال می کردم ولی شامل تدریس من نمی شد، اما گاهی اوقات با استفاده از امکانات شخصی برای بچه ها موسیقی پخش می کردم. در درس فارسی کلاس اول درسی درباره اقوام مختلف ایران داریم. من موسیقی اقوام مختلف اعم از لری و ترکی و شمالی را برای بچه ها پخش می کردم و هر یک از آنها که برخاسته از فرهنگ موردنظر بودند تشخیص می دادند که این موسیقی متعلق به کدام قومیت است. گاهی اوقات بچه ها به یاری والدین خود غذاهای آن قوم را می آوردند یا لباس محلی موردنظر را می پوشیدند که فضای شاد و صمیمی ای ایجاد می کرد و این بسیار به یادگیری بقیه یاری می کرد.

چه توصیه ای برای معلمان دیگری که این روزها با روش های آنلاین مشغول تدریس هستند دارید؟

به نظر من تدریس کردن با جنس صمیمیت و مهربانی و تلفیق آن با بازی و خنده در یک محیط شاد می تواند اثربخشی تدریس را چندبرابر کند. ما معلمان خصوصا معلمان کلاس اول نه فقط برای یاد دادن الفبا و جمع و تفریق بلکه برای اهداف بزرگتری این مسئولیت را پذیرفتیم. من فکر می کنم باید در مدرسه به بچه ها خوش بگذرد و روش خوش گذشتن صحیح را منِ معلم می توانم ایجاد کنم. دانش آموزان هرچه بیشتر شاد باشند علاقه بیشتری به درس پیدا می نمایند و زمینه برای رشد آنها ایجاد می گردد. توصیه من به همکارانم خصوصا در زمینه تدریس آنلاین این است که محتوایی فراوری کند که وقتی خودش آن را می بیند لبخند به لب بیاورد. معلم باید با دیدن ویدئوی خود به هیجان بیاید و بتواند بارها آن را تماشا کند.

وقتی ما معلم ها از کار خود لذت ببریم قطعا بچه ها هم خوششان می آید و تاثیر بهتری بر آنها خواهد داشت و مفاهیم را بهتر یاد می گیرند. در شرایط فعلی شاید بسیاری از اولیا و همچنین معلمان خسته شده اند بنابراین توصیه من برای دورشدن از این خستگی این است که از قالب یک معلم در فضای خشک آموزشی فاصله بگیرند تا این انرژی بر فضای کلاس تاثیر بگذارد.

والدین و خانواده ها چطور می توانند به اثرگذارتر شدن آموزش های شما یاری نمایند تا این شیوه ها منجر به یادگیری عمیق تری گردد؟

مسلما همراهی اولیا بسیار تاثیرگذار خواهد بود. من همواره در نخستین ملاقات با والدین کلاس اولی ها به آنها می گویم شما خودتان را والد نبینید بلکه شما هم یک دانش آموز 7ساله شوید و پابه پای آنها یاد بگیرید. با توجه به اینکه روش های آموزشی عوض شده اولیا باید در کنار فرزندانشان بازی نمایند و یاد بگیرند تا دانش آموز کلاس اولی به این ترتیب احساس تنهایی نکند. وقتی من یک فیلم بازی و ریاضی برای اولیا می فرستم برخی اولیا این بازی را خانوادگی انجام می دهند. در این صورت هم فضای خانه تبدیل به محیطی شاد و با محبت می گردد و هم درس را با فرزندشان تمرین می نمایند. اولیایی هستند که صبح ها همراه با فرزند دانش آموز خود ورزش می نمایند و انرژی می گذارند. بی شک هرچقدر که ما برای فرزندانمان وقت و انرژی بگذاریم، آثار آن را در زندگی آنها و زندگی خودمان می بینیم.