تحقیق تازه: بعضی از شیرین کننده های مصنوعی مشکوک به تغییر ترکیب باکتری های روده و قند خون هستند - وبلاگ بام دماوند

به گزارش وبلاگ بام دماوند، یک مطالعه نو اثرات چهار شیرین کننده مصنوعی رایج را بر روی ترکیب باکتری ها روده موسوم به میکروبیوم روده را در انسان آنالیز نموده. یافته ها نشان داد این شیرین کننده ها نه تنها می توانند منجر به تغییرات مشخصی در ترکیب باکتری های روده شوند، بلکه می توانند مقدار تحمل گلوکز و سطح قند خون فرد را نیز تغییر دهند.

شیرین نماینده های مصنوعی که به عنوان شیرین نماینده های غیرمغذی نیز شناخته می شوند و نزدیک به 150 سال است که کشف شده اند. برای مثال، ساخارین پس از کشف تصادفی آن به وسیله یک شیمیدان در دانشگاه جان هاپکینز در سال 1879، بیش از یک قرن است که به عنوان جایگزین شکر مورد استفاده قرار گرفته است.

به طور کلی تصور می گردد که این مواد شیمیایی بی اثر هستند و هیچ اثر متابولیکی گسترده ای فراتر از شبیه سازی شیرینی ندارند. اما در سال های اخیر دانشمندان مشکوک شده اند که این شیرین نماینده های مصنوعی می توانند به شیوه های مختلف بر سلامت ما تأثیر بگذارند، از افزایش خطر سرطان گرفته تا افزایش وزن.

تعداد زیادی پژوهش در طول 10 سال گذشته اثرات شیرین نماینده های مصنوعی بر میکروبیوم روده را آنالیز نموده اند، اما مهم این است که بیشتر این تحقیقات فقط بر روی حیوانات صورت گرفته بودند.

اما در مطالعه تازه 120 نفر داوطلب که سابقه مصرف شیرین نماینده مصنوعی داشتند، انتخاب شدند.

این گروه به شش گروه تقسیم شدند: چهار گروه شیرین نماینده مصنوعی (آزمایش آسپارتام، ساخارین، استویا یا سوکرالوز) و دو گروه کنترل که شیرین نماینده مصنوعی دریافت نمی کردند.

دو هفته این گروه ها تحت نظر گرفته شدند. نمونه مدفوع قبل، حین و بعد از مداخله گرفته شد و آزمایشات قند ناشتا و بعد مصرف شیرین نماینده و قند از آنها گرفته شد.

در افرادی که شیرین نماینده های غیر مغذی مصرف می نمایند، تغییرات بسیار تعیینی را در ترکیب و عملکرد میکروب های روده تشخیص داده شد.

به نظر می رسد که میکروب های روده در بدن انسان نسبتاً به هر یک از این شیرین نماینده ها پاسخ متفاوت می دهند. دو مورد از شیرین نماینده های غیر مغذی، ساخارین و سوکرالوز، به طور قابل توجهی بر تحمل گلوکز در بزرگسالان سالم تأثیر می گذارند. تغییر در میکروب ها با تغییراتی که در میزان قند مشاهده شده، ارتباط دارد.

برای آنالیز اینکه آیا تغییرات میکروبیوم مستقیماً باعث تغییر در تحمل گلوکز می گردد، محققان نمونه های میکروبیومی را از داوطلبان انسانی گرفتند و آن ها را به موش هایی بدون باکتری روده پیوند زدند، یعنی میکروب ها روده انسان را وارد روده موش کردند. تعیین شد که میکروبیوم های تغییر یافته انسانی مستقیماً بر میزان قند حیوانات تأثیر می گذارد.

دست آخر چه نتیجه ای می گیریم؟

نخست اینکه این تحقیق مسائلی داشت و باعث می گردد که نتایج آن را نگردد تعمیم داد. یک مشکل این بود که گروه مورد مطالعه کوجک بود و دوم اینکه دوز های شیرین نماینده های مورد استفاده در این تحقیق بسیار بیشتر از آن چیزی است که مردم در زندگی روزمره خود مصرف می نمایند.

180 میلی گرم ساخارین در روز به مدت دو هفته معادل مصرف 50 قرص یا 18 کیسه ساخارین در روز است و واقعا کمتر کسی پیدا می گردد که این میزان قند مصنوعی استفاده کند.

اما بعضی دیگر می گویند که این تحقیق نشان می دهد که بعضی شیرین نماینده های مصنوعی می توانند قند را بالا ببرند و با توجه به این باید میزان استفاده از بعضی از آنها مانند ساخارین و سوکرالوز را کم کرد. اما ظاهرا آسپارتام و استویا ظاهرا مسئله ای ندارند.

و کلا نتیجه نهایی این است این افزودنی های غذایی از مواد شیمیایی بی اثری که قبلاً تصور می شد نیستند و آنالیز های تازهتری باید روی آنها صورت بگیرد.

پس در حالی که شکر مسائل کتابولیک واضح ایجاد می نماید و شیرین نماینده های مصنوعی هم به آن ایمنی که قبلا می پنداشتیم نیستند، چه بهتر که روی ذائقه خود کار کنیم و اعتیادمان به مزه شیرین را کاهش دهیم!

مطالعه تازه در مجله Cell Press منتشر شده.