خبرنگاران کاکایی: ادبیات کهن ما را از سختی های سال کرونایی دور می نماید - وبلاگ بام دماوند

به گزارش وبلاگ بام دماوند، تهران-خبرنگاران- شاعر و ترانه سرا، گفت: مطالعه متون داستانی قدیم می تواند راهی برای دور هم جمع شدن باشد، مثنوی یا منطق الطیر عطار یا آثار عرفانی ما، گاهی آدم را از جهان، از مسائل و از مشقات جدا می نماید.

عبدالجبار کاکایی، چهارشنبه شب در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی وبلاگ بام دماوند درباره این که چگونه نوروز را سپری کنیم که اندوه روزهای گذشته را از دل مان ببرد، گفت: این بهار هم چندان شیرین تر از سالی که گذشت نیست، همچنان در محاصره ویروس کرونا هستیم و هنوز این محاصره شکسته نشده است.

وی اضافه نمود: با توجه به محدودیت هایی که در رفت و آمدها وجود دارد و به ویژه اینکه در فصل بهار و سنت و عادت ما ایرانی ها دوست داریم همدیگر را در جمعیت های اندک دیدار کنیم، توصیه می کنم به بزرگان فامیل، آنهایی که اهل فضل و سواد و دانش هستند در این ایام توجهی به متون داستانی و ادبی گذشته ما داشته باشند. به ویژه توصیه اکید من روی مثنوی مولاناست.

کاکایی ادبیات کهن را راهی برای جدا شدن از مسائل و سختی ها دانست و گفت: مثنوی یا منطق الطیر عطار یا آثار عرفانی ما، گاهی آدم را از دنیا، از مسائل، از مشقات جدا می نماید. به ویژه قصه های جذاب و زیبایی که دارد. به نظر من یکی از سرگرمی های زیبایی است که می تواند در بعضی از خانواده ها رایج باشد. تفریحات و سرگرمی ها همیشه هست اما جدای از سرگرمی های متنوع فامیلی، مطالعه متون داستانی قدیم می تواند راهی برای دور هم جمع شدن باشد، من به طور خاص به مثنوی و شاهنامه اشاره می کنم، انشاالله بتوانیم این ایام را با بهره وری بیشتر بگذرانیم.

وی در پاسخ به این که طبع شاعرانه اش در سال کرونایی چگونه شکوفا شد، گفت: به قول حافظ، کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد. ولی شعر گفتم. بعضی خیلی تلخ بوده، که می گردد گفت به قول امروزی ها خیلی وایرال (همه گیر) هم شده است. مثل شعر

این روزها به هرچه گذشتم کبود بود

هر سایه ای که دست تکان داد دود بود

این روزها ادامه نان و پنیر و چای

اخبار منفجر شده صبح زود بود

جز مرگ پشت مرگ خبرهای تازه نیست

محبوب من چقدر دنیا بی وجود بود

کاکایی ادامه داد: از طرفی شعرهای امیدوارکننده هم گفتم، ترانه هایی که بعضی خواننده ها آن را به آواز خوانده اند، با حجت اشرف زاده شعری به نام قلب سفید را برای کادر درمان کار نموده ایم که بسیار هم شنیده شد، کارهای دیگری را هم با محمد اصفهانی، علیرضا افتخاری و حسام الدین سراج انجام دادیم و در این سال یک کتاب منتشر کردم به نام کشته های بی طرف که محصول کارهای یکی دو سال اخیر است.

این ترانه سرا در پاسخ به این سوال که این روزها برای همه سخت است، یک شاعر که همیشه در شب های شعر حضور داشته و همیشه همراه دوستان بوده، چگونه این روزها را گذرانده است؟ گفت: می توانم بگویم، صنف شعرا حتی بیشتر از داستان نویسان، فیلمنامه نویسان و همه اهالی نوشتار لطمه خورده است، ما شب شعر داشته ایم، دورهمی، انجمن و برنامه های دیگری داشته ایم، ما شاعران بدون همدیگر زندگی برایمان سخت است، به قول سیدحسن حسینی، شاعری شوریده از خودش برمی گشت، کاغذی در کف داشت، پی یک شاعر دیگر می گشت. ما معمولا بعد از سرودن هر شعر، دوست داریم دیدار کنیم، شاعر دیگری است که شعرمان را اصلاح کنیم.

کاکایی ادامه داد: ارتباطات در فضای مجازی وجود دارد، اما لذت حضور امر دیگری است و برای ما دوری سخت بوده است اما در برابر مسائلی که مردم تحمل نموده اند، شاعران را استثنا نمی کنم، چون شعرا ممکن است احساسات کمتری داشته باشند و تنها ابزار مناسب برای بیان آن را دارند، شاید یک عابر از یک شاعر احساسات قوی تری داشته باشد اما شاعر بهتر می تواند سخن بگوید.